Het kan mij niet schelen
Mijn dorst les ik met de dauw.
Ik proef de zomers zoete stromen.
Ik eet de honing van de raat;
door de bijen voor mij meegenomen.
Mijn lichaam was ik met water van de val.
Ik spoel het stof van al mijn wangen.
Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind;
val ik mee of val ik tegen?
mijn ervaring heeft mij geleerd
te leven van de zon en van de regen.
Van nood wordt wel beweerd;
kan men morgen beter leven.
Het kan mij niet schelen
dat ik vandaag de zon niet zal zien.
Als er morgen maar een zon schijnt
heel misschien.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het kan mij niet schelen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.