Het kan mij niet schelen

Willem Bernardus Tijssen

Mijn dorst les ik met de dauw.
Ik proef de zomers zoete stromen.
Ik eet de honing van de raat;
door de bijen voor mij meegenomen.

Mijn lichaam was ik met water van de val.
Ik spoel het stof van al mijn wangen.
Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind;
val ik mee of val ik tegen?

mijn ervaring heeft mij geleerd
te leven van de zon en van de regen.
Van nood wordt wel beweerd;
kan men morgen beter leven.

Het kan mij niet schelen
dat ik vandaag de zon niet zal zien.
Als er morgen maar een zon schijnt
heel misschien.