«»
Ik proef de zomers zoete stromen.
Ik eet de honing van de raat;
door de bijen voor mij meegenomen.
Mijn lichaam was ik met water van de val.
Ik spoel het stof van al mijn wangen.
Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind;
val ik mee of val ik tegen?
mijn ervaring heeft mij geleerd
te leven van de zon en van de regen.
Van nood wordt wel beweerd;
kan men morgen beter leven.
Het kan mij niet schelen
dat ik vandaag de zon niet zal zien.
Als er morgen maar een zon schijnt
heel misschien.
Het kan mij niet schelen
Mijn dorst les ik met de dauw.Ik proef de zomers zoete stromen.
Ik eet de honing van de raat;
door de bijen voor mij meegenomen.
Mijn lichaam was ik met water van de val.
Ik spoel het stof van al mijn wangen.
Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind;
val ik mee of val ik tegen?
mijn ervaring heeft mij geleerd
te leven van de zon en van de regen.
Van nood wordt wel beweerd;
kan men morgen beter leven.
Het kan mij niet schelen
dat ik vandaag de zon niet zal zien.
Als er morgen maar een zon schijnt
heel misschien.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het kan mij niet schelen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]