Vloeiden uiteen
vloeiden uiteen
nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden voor
een groter bereik
eenmaal ingegraven
kon silicium de
mooiste herinneringen
dragen van een
geweldige lentedag
wil melker
12/05/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vloeiden uiteen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.