«»
En het leven voor hun geen zin meer heeft,
Gaan verstekelingen zich verschansen
In de schepen die op de baren dansen.
Ze zijn gegaan door hel en vagevuur
En denkend aan hun laatste uur
Zijn ze op weg naar hun nieuwe stad,
Laten achter wat ze hebben liefgehad.
Eenzaam denken ze aan huis
Horen alleen het scheepsgedruis
Van een stap zijn ze geschrokken
Maar het beloofd land blijft hun lokken
Nergens vinden ze echt vree,
Niet op aarde, niet op zee
Zo gaat het immers voort
Wanneer komt de tijd,
Dat God hun hoort.
Op vlucht
Wanneer hun energie is opgeleefdEn het leven voor hun geen zin meer heeft,
Gaan verstekelingen zich verschansen
In de schepen die op de baren dansen.
Ze zijn gegaan door hel en vagevuur
En denkend aan hun laatste uur
Zijn ze op weg naar hun nieuwe stad,
Laten achter wat ze hebben liefgehad.
Eenzaam denken ze aan huis
Horen alleen het scheepsgedruis
Van een stap zijn ze geschrokken
Maar het beloofd land blijft hun lokken
Nergens vinden ze echt vree,
Niet op aarde, niet op zee
Zo gaat het immers voort
Wanneer komt de tijd,
Dat God hun hoort.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
yvette VanavermaeteActief sinds: 23-03-2019Informatie bij het gedicht:
vluchtend voor het onmenselijk leven en de oorlog grijpen de vluchtelingen gelijk welke kans om hun land te ontvluchten. Voelen ze zich hier, in het beloofde land, zo ver van huis wel gelukkig? Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op vlucht’ van yvette Vanavermaete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]