«»
in mij, mijn buik, mijn hart
en parallel in mijn hoofd
overal chaos
hoe zou ik dan stil kunnen zijn?
Mijn spieren doen vertraagd
mee, door de kleine onrust
draait heel mijn lichaam
zoals de aarde om haar as
tolt, door heen en weer rond
schietende elementaire deeltjes
Ik zit er midden in en voel
de snelheid niet, éen
met mijn eigen storm, een
en al beweging
Het heet traagheid
maar ik noem het leven
Het heet traagheid
Als er zoveel beweegtin mij, mijn buik, mijn hart
en parallel in mijn hoofd
overal chaos
hoe zou ik dan stil kunnen zijn?
Mijn spieren doen vertraagd
mee, door de kleine onrust
draait heel mijn lichaam
zoals de aarde om haar as
tolt, door heen en weer rond
schietende elementaire deeltjes
Ik zit er midden in en voel
de snelheid niet, éen
met mijn eigen storm, een
en al beweging
Het heet traagheid
maar ik noem het leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-12-2022
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
De rotatie van de aarde is het vertraagde effect van de beweging van de elementaire deeltjes; bundel 'Het licht van de woorden' Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het heet traagheid’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]