Reken niet

Zywa

In de woestijn pakt een sfinx
mijn voeten vast

.....Wat is klein, zacht en zwak
.....maar sterker dan het hardste marmer?

.....Reken niet op wat je hebt geleerd
.....reken niet op wat je nu denkt
.....reken niet op wat je later zult weten

.....maar geef je over aan het antwoord
.....of verbrand levend in de zon!

De staande hitte en mijn verzet
tegen dit examen drogen me uit

ik lik het zout van mijn lippen
vouw mijn handen boven mijn hoofd
tot ze steken en niet meer kunnen

mijn zweet verdampt
mijn huid barst
zand vult de spleten

ik droom van druppels
die me dichten
een voor een, langzaam

zich een weg banend tot diep
in mijn vezels, en de sfinx knikt
Ze laat me los

.....Hier is een dak
.....hier is een put
.....rust uit en ga verder