Torens van babel
torens van babel
ik heb ze
zien bouwen
de torens
van babel
maar niemand
was er ooit thuis
zij kozen
voor muren
in scheiding
van wolken
hebben geen
buren genaast
wel haast
om elkaar
te ontwijken
nooit mocht er
iets van enige
warmte blijken
er waren
slechts blikken
uit donkere ogen
die een schuw
contactvermogen
lieten zien
talen zongen
hun eigen lied
met lach en
nog vaker verdriet
in een melodie
vol stille emoties
soms was er
even de hand
die warmte reikte
in verstaan
met een diep
zielsbegrijpen
wil melker
23/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Torens van babel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.