Babyboomer

Ron Dietvorst

De bedaagde babyboomer
nam bedachtzaam een slok uit zijn roemer
hij was allang geen baby meer
nee, zijn heup deed alweer zeer
langzaam aan gerold door het tijdperk
van hippies, hard werken, zondag naar de kerk
zonder te beseffen, zonder te weten
dat tijd aan je leven vreet en aan je geweten
heb ik het allemaal wel goed gedaan
heb ik tijd besteed, was ik wel goed begaan?
met het welzijn van de kinders
al jaren uitgevlogen als waren het vlinders
met maar drie weken tijd om te leven
te werken en te sterven, een levensweb te weven
geen nood want de tijd haalt je wel in
klopt je wakker en fluistert: "ouwe heeft het nog zin?"
maar niet op reageren, niet naar die stem luisteren
want ze willen je denken verduisteren en kluisteren
maar dat kan, dat mag, dat zal mij niet gebeuren
het zal nog lang duren voordat ze om mij treuren.



Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 07-11-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Babyboomer’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.