Langs duisters donker

wil melker

langs duisters donker


ik speelde met
donker maar
verveelde me
met licht ben ik
haar te lijf gegaan

erin gedoken
heb van het
samenzijn
meer dan
intens genoten

want donker
werd duister
kil en gemeen
in ruimtes waar
licht nooit verscheen

verbleef in een
zompige laag
van bestaan zonder
de mogelijkheid
er ooit uit te gaan

geen verlangen
toekomst of hoop
met tijd als dikke
ziekmakende
verstikkende stroop

toch wist ik te vonken
ontsnapte langs
duisters donker
herkende in de tunnel
van licht mijn eigen ik


wil melker
05/10/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl