Wolven en mensen

Willem Bernardus Tijssen

Mensen zijn bang voor wolven.
Het onbekende maakt onbemind.
Onder angst raakt men vaak
bedolven. Het zet zijn tanden
in waar geen veiligheid zich bevindt.

Eenzaamheid en angst voor het stille
bos. Verlatenheid tussen al die bomen.
Hulpeloosheid laat een mens niet los.
Wordt door de wolven meegenomen.

Eenzaamheid en angst huilen met de wolven.
Een samenleving drijft een mens soms door
die ene kier. Naar daar waar vriendschap ligt
verborgen tussen de bomen voor mens en dier.