Het jochie onder de toren geboren

Willem Bernardus Tijssen

Het jochie onder de toren geboren.
Die toren van het altijd stadse
aangezicht. Een Utrechter heeft
voor altijd zijn hart verloren.
Zijn leven krijgt iets van een
eigen gezicht.

Het jochie onder de toren geboren.
Niet dom om je hart uit te dragen voor
de Dom. De middeleeuwen plaatste
zo hun eigen sporen. Het carillon
speelt zijn wijsjes. Niet anders
dan het vroeger eens begon.

Het jochie en de stad zij kunnen
niet zonder. De Domtoren torent hoog
boven hen uit. De Dom is hun
eigen wereldwonder.
Een stukje oudheid op hun weg vooruit.