Blauw

Willem Bernardus Tijssen

Het blauwe gevoel van de maandag.
De blauwe plek op de ziel.
De consequenties van die blauwdruk
van een leven waarmee niet
te spotten viel.

Blauw van de kou
verlangt naar de Insulinde.
De gordel van Smaragd
waar de zon altijd schijnt.
Een blauw gevoel van
gelukkig te beleven dat
voorbij is voor het kwijnt.

Het blauw te lopen kent
zijn voelen dat aan ademnood
lijdt. Onmogelijk zijn de doelen
tussen daad en drang in hun preferentie strijd.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 27-03-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)

Informatie bij het gedicht

Schrijver: Willem B. Tijssen

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Blauw’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.