«»
mens te veel. Een mens
buiten het grotere geheel.
Die andere blikken steelt.
Zinloos onnodig zich een
buitenbeentje voelt, zo overbodig.
Een restmens trekt aan het spel buiten
de grenzen. Apart in het zwart tussen
de mensen. Een restmens huilt met de wolven
in het stille bos. Niet welkom is hij de nummer vijftien
buiten het gros.
De resten of de afgetesten
voor het leven binnen het
grotere geheel; zijn als laatsten
de misplaatsten op dat plekje
van hun deel.
Restmensen
Een restmens is eenmens te veel. Een mens
buiten het grotere geheel.
Die andere blikken steelt.
Zinloos onnodig zich een
buitenbeentje voelt, zo overbodig.
Een restmens trekt aan het spel buiten
de grenzen. Apart in het zwart tussen
de mensen. Een restmens huilt met de wolven
in het stille bos. Niet welkom is hij de nummer vijftien
buiten het gros.
De resten of de afgetesten
voor het leven binnen het
grotere geheel; zijn als laatsten
de misplaatsten op dat plekje
van hun deel.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Restmensen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]