INLOGGEN
«»

zong bevroren tranen


zong bevroren tranen


ik draag blauw
een kind van
wind water en ijs

uit conceptie van
een koude vorst en
de warme moederborst

wij lijnden niet
in diepgaande affectie
contrasteerden levensgroot

de verschillen die
wij maakten overbrugden
onze generatiekloof

nooit heb ik
echt warm gezorgd
wist haar kille levenslied

zij zong bevroren tranen
in het helderst blauw van
ik bemin je maar nu niet


wil melker
24/01/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-01-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zong bevroren tranen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.