INLOGGEN
«»

Hun laatste benen


hun laatste benen


de kleuren
waren weggemoffeld
in een grijze lucht
die pas aan de einders
lichtjes rafelden

zouden de genen
nog een keer
op hun laatste benen
de ronde doen in een
surplus van overleven

nu alles geven
om in lente de winnaar
te kunnen zijn van de
strijd met elementen
en mededingers pijn

we kennen fluisterende
bloemen het synchrone wiegen
aromatische geuren maar
de magie van prille maagdelijkheid
wint dit voorjaar vast de eerste prijs


wil melker
28/12/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-12-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hun laatste benen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.