INLOGGEN
«»

Slanke arcades


slanke arcades


ik heb stenen gemetseld
slanke arcades gemaakt
verbonden wat aarde
heeft los gelaten
in ons nietig bestaan

met jouw lieve woorden
waste ik mozaïek
de krachtige taal die jij
temperamentvol uitte
mocht ik als specie gebruiken

je lach was als
een beek in mijn tuin
waar tussen rotsen je
ogen de subtropen haar
schitterendste bloemen gaf

pas in de koelte
van de binnenplaats
met haar gesluierd licht
en de stilte van eeuwen
kwam jij volledig tot rust

voor samen heb ik
daar ons water geput
diep uit de ziel van
de aarde geeft zij ons al
generatieslang leven terug


wil melker
01/12/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-12-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Slanke arcades’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.