INLOGGEN
«»

Zonder gezicht


zonder gezicht


ik zwaai
naar het licht
achter me volgt
de schaduw
nog zonder gezicht

pas als ik kijk
mijn handen
laat zakken
is er weer de
oude egaliteit

toch heb ik
gezien waar zij
is verdwenen door
aarde en stenen
finaal terug naar af

om weer
te verschijnen
als licht wordt
geblokkeerd en
energie is geabsorbeerd


wil melker
07/10/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-10-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zonder gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.