Dan wenken zij
dan wenken zij
waar ik loop
wandelen schaduwen
mij rustig voorbij
zij zijn niet van mij
maar passeren zonder
ooit terug te keren
verdwijnen uit zicht
in het gaan en toch komt
altijd de volgende eraan
hun lichtbron heb ik
nooit kunnen traceren
in een frequent proberen
vorm en lengte
verschillen soms wenken zij
alsof ze iets van mij willen
dan versnel ik mijn stap
met hen op de hielen
loopt mijn waan in de pas
wil melker
08/07/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dan wenken zij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.