Een optimist

Willem Bernardus Tijssen

Een optimist staat steeds weer op.
Ook al staat zijn wereld op zijn kop.
Ook al is het leed van de wereld om
hem heen als een mokerslag op
een muur van steen.
Voortlevend zoekt die inspiratie.
Put die moed zonder de schijn van
sensatie.

Buigzaamheid is vaak de weg
van de lange termijn.
Een weerbarstige rietstengel
voortgestuwd door de slagregens
van de schaduwpijn.
Die immer beperkend een andere wil
wensen op te leggen;
maar die de optimist zijn veerkracht
niet blijvend kunnen ontzeggen