Leer te leven
Leer te genieten van de kleine dingen
En de wanhoop op zijn knieën te dwingen
Leer de wereld voor zijn schoonheid te bezingen
En niet alles in die hopeloze wanhoop te verwringen
Leer te leven in het ogenblik, in dat moment
Waarop je als mens het meest levende bent
Verlies jezelf niet in het eeuwige denken
Verlang niet naar wat alleen de dood kan schenken
Maar verheug je op wat je hebt
En wacht geduldig af tot de sterfelijkheid
Je voor niets meer belet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Anon (Actief sinds: 18-05-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Leer te leven’ van Anon zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.