Lof voor de zotheid

Willem Bernardus Tijssen

Lof voor de zotheid die
wat kleur geeft aan het
leven. Lof voor de
zotheid van dat verzetje
voor heel even.

Dat lachen om die dwaasheid
die een dagelijkse starheid
doorbreekt. Iets toestaat van
een ongedwongen houding te
vertonen anders dan de grijsheid
die normen en waarden preekt.

Dat aan jezelf toestaat dat je
ook eens menselijk mag zijn.
Dat je tranen van vreugde mag
huilen ter verzachting van
een niet verdiende pijn.

Want het loven van de zotheid
opent de onschuld waar die
dient te zijn. Maakt schoon
wat van haat vervuld was.
Maakt elk belast hart weer
van harte rijn.