Kan dankbaar denkbaar zijn?

Willem Bernardus Tijssen

Kan dankbaar denkbaar zijn?
Kan ik tevreden zijn met mijn
gisteren voor mijn leven vandaag?
Heb ik genoeg met wat ik uit mijn
verleden heb meegenomen?
Of speelt er nog een verlangen
op mijn lippen waarom ik nog
voortdurend vraag?

Denk ik dankbaar nog een rol
te spelen? In de toekomst met
een serene geest.
Kan ik het nalaten wat ik liever
laten zou? En ga ik tevreden
naar mijn eigen feest?

Dankbaar kan alleen maar denkbaar
zijn zonder die bochtige wegen
in spagaten. Recht op het doel af
lijkt beter te zijn om in denkbare
dankbaarheid over te praten.