INLOGGEN
«»

Eenzaamheid.

Mensen het is een wonder.
Er zijn individuen die
gaan zonder.
Zij ondervinden niet die
dagelijkse trouw van de man
of vrouw die regelmatig zeggen
kan 'ík hou van jou'.

Zij zijn alleen in een
wereld door de massa
omsloten. Buiten de massa
voelen zij zich vaak door
het leven verstoten.
De alleengang lijkt hun
lot te zijn op het levenspad.
Zij kiezen hier het één en
daar laten ze wat.

Mensen lief zijn zij zielig
in hun eenzaamheid ontheemd?
Dat op zijn weg in het leven
nog geen vriendschap met de
andere mens claimt.
Aan hun verlangen naar vriendschap
kan niet altijd een garantie worden
gegeven. Eenzaamheid is een zware last.
Maar beslist geen opdracht voor het
hele leven.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:

Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzaamheid.’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.