«»
Mooie plaatjes op afstand waar
het verlangen nog niet is gestrand.
Waar de ogen zich koortsachtig op
hun doel blijven richten,
ver van huis in een schijnbaar
ander land.
Een leven kent zijn vergezichten.
Het gras lijkt er altijd groener
om het anders kunnen doen.
Onbereikbaar lijkt het veelal .
Voor je het weet zak je weg in
het moeras van het goede fatsoen.
Toch mag je altijd blijven hopen.
En soms kom je heel dichtbij het
gestelde doel. Je bent er bijna;
denk je. Dus blijf je lopen met
die dromen van dat onderhuidse
heerlijke gevoel.
Een leven kent zijn vergezichten.
Een leven kent zijn vergezichten.Mooie plaatjes op afstand waar
het verlangen nog niet is gestrand.
Waar de ogen zich koortsachtig op
hun doel blijven richten,
ver van huis in een schijnbaar
ander land.
Een leven kent zijn vergezichten.
Het gras lijkt er altijd groener
om het anders kunnen doen.
Onbereikbaar lijkt het veelal .
Voor je het weet zak je weg in
het moeras van het goede fatsoen.
Toch mag je altijd blijven hopen.
En soms kom je heel dichtbij het
gestelde doel. Je bent er bijna;
denk je. Dus blijf je lopen met
die dromen van dat onderhuidse
heerlijke gevoel.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een leven kent zijn vergezichten.’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]