De oude mens
De oude mens.
Een mensengroep die in aantal groeit
herkenbaar aan hun grijze haar,
bewegen zich langzaam en kijken vermoeid
met een blik die grijst door beginnende staar.
Wanneer ze praten klinkt de stem wat schor
als ze klagen over de artrose in heup of knie
en dan lopen ze weer verder achter de rollator
op weg naar apotheek of fysiotherapie.
Een mensengroep op het eind van het leven,
ze vragen zorg, al doen ze het niet graag,
het kost zoveel geld die je moet blijven geven,
van de overheid mag je dood, al is het vandaag.
Verzekeringsbanken die schade gaan lopen
de pensioenen verlagen maar bonussen laten staan,
verpleeghuizen niet nodig, de zorg maar zelf kopen
zorgverleners die haastig komen en weer gaan.
Misschien dat ze eens nog zelf mogen beslissen
dat het genoeg is geweest met het aardse bestaan,
dat na hun dood geen mens hun meer zal missen
eenzaam sterven op de stoel voelt zo onwaardig aan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ruud Grootveld (Actief sinds: 21-06-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De oude mens’ van Ruud Grootveld zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.