Mijn vader

Missy

Gedicht: "Mijn vader"

Och pa wat is het nu toch vreemd,
Nu dat de ouderdom jou overneemt.
Nu dat alles ineens anders is,
En tussen ons steeds meer gelijkenis.
Dat de rollen plots omgedraaid zijn,
Ik zorg nu voor jou en 'kben niet meer klein.

In plaats van jou zit ìk nu achter het stuur,
Het is een koude dag en de wind is guur.
Ik breng jou naar de plekken waar je zijn moet,
En gelukkig hoef je niet te voet.
Vandaag naar het ziekenhuis waar je een lange afspraak hebt,
Misschien krijg je nu een keer het juiste recept.
Maar nu zit je naast mij en val je in slaap,
Zoals ik vroeger ook deed na een lange gaap.

Zo vreemd dat alles nu andersom is,
En ik nu toch het kind-zijn mis.
Dat ik nu ineens degene ben die leid,
Toch vreemd wat dat doet met ons; de tijd.
En dat jij zo anders bent dan voorheen,
Alles wat ik dacht te weten viel toch uiteen.
Je was zo groot en sterk en stoer,
En hoe je op jouw manier alle dingen uitvoer.
Je kan nu veel minder dan een poos geleden,
Je word nu zelfs al geholpen met douchen en aankleden.
Uiteindelijk kan je zelf steeds minder alleen.
Maar weet je wat; ik sleep je er doorheen!