Mijn scootmobiel

Dolf de Jong


Ik werd wat moeilijker ter been
en kon haast nergens meer heen.
Ik zat mij zelf te verbijten.
Moet ik mijn leven nu achter de geraniums slijten?

Bij `t lopen kreeg ik kramp,
zo ouder worden is een ramp.
Het enige wat de arts mij kon raden:
"Neem regelmatig wisselbaden."

Doch dat hielp echt geen zier
het lopen gaf mij geen plezier.
Ik hoorde m`n vrouw steeds mompelen
dat is geen lopen; dat is strompelen.

Zo kan je toch niet verder arme ziel
koop toch eens een scootmobiel.
Nu mankeer ik nog niets aan mijn oren
dus zei zij dat niet tegen dovenmansoren.

In de krant las ik toen een bericht,
dat klonk voor mij als een gedicht.
Bent u beperkt in uw mobiliteit
bezoek dan toch eens onze site.

Ik heb toen snel die site bezocht
en stand- te pe zo`n scootmobiel gekocht.
De wereld ligt nu voor mij open
mijn mobieltje brengt mij overal heen, zonder dat ik hoef te lopen.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Mijn scootmobiel’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.