De oude dame

Dolf de Jong



Ik ken een dame, een oude dame
waar bij heel vroeger de mannen kwame (n)
mannen die thuis niet vonden
waarvoor zij in de echt waren verbonden.

Zij zochten hun vertier
bij deze dame van plezier
nu is zij oud en grijs
en door het leven wijs.

De mannen komen nu niet meer
dat deed haar heus wel zeer
als zij nu in de spiegel kijkt
snapt zij dat men voor haar niet meer bezwijkt.

Het frivole leve dat zij leide
met vele mannen aan haar zijde
heeft diepe sporen nagelaten
dat heeft zij zelf ook wel in de gaten.

De mannen die zij veelvuldig heeft gekust
vertoeven hier nu ook in Avondrust
vergrijst tot op het bot
berustend in hun lot.

Zij voelt zich nu eenzaam en alleen
verfoeit door de oudere dames om haar heen
die haar niet willen accepteren
en haar voor een praatje weren.

DdJ

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De oude dame ’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.