Die oude dame

Dolf de Jong



Ik ken een dame, een oude dame
waar bij heel vroeger de mannen kwame (n)
mannen die thuis niet vonden
waarvoor zij in de echt waren verbonden.

Zij zochten hun vertier
bij deze dame van plezier.
Nu is zij oud en grijs
en door het leven wijs.

De mannen komen nu niet meer,
dat deed haar heus wel zeer.
Als zij nu in de spiegel kijkt,
snapt zij dat men voor haar niet meer bezwijkt.

Het frivole leve dat zij leide
met vele mannen aan haar zijde,
heeft diepe sporen nagelaten;
dat heeft zij zelf ook wel in de gaten.

De mannen die haar steeds gretig hebben gekust,
vertoeven nu ook in Avondrust.
Vergrijst tot op het bot,
berustend in hun lot.

Zij voelt zich nu eenzaam en alleen;
verfoeit door de andere dames om haar heen.
die haar niet willen accepteren
en haar voor een praatje weren.
DdJ

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Die oude dame’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.