Zo zacht, zo teder

Verkruissen

Zo zacht, zo teder.
Als een vaas valt breekt die.
Scherven brengen geluk.
Als je valt het geeft niet.
Laat die lijm, geen plakband.
Je breekt met een reden.
Stond wankel, één tik en je viel naar beneden.
Zo nu sta je wat steviger.
Daarvoor moet je eerst breken.
Leren van de reden.
Iemand liep tegen de vaas aan, zijn ellenboog schoot uit.
Jij viel en scherven verspreden.
Veegt ze bij elkaar.
Gooit ze in de prullenbak,
Alsof de vaas nooit gevallen was.
Jij weet dat die gevallen was,
Niet met opzet.
De plek niet veilig was.
Een vaas breekt niet zomaar.
Zo kwetsbaar als het is, breekt het zo.
Wees voorzichtig.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 14-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Verkruissen (Actief sinds: 08-05-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zo zacht, zo teder ’ van Verkruissen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.