Brandend vuur
Brandend vuur.
Geblust.
Een brandend hart.
Naar liefde verlangd.
Eenzaam hart.
Kilte, geen enkel hart aantrekt.
Verloren, zoekend naar dat wat de leegte kan opvullen.
Onbegrepen, alsof je moet zwijgen, niks mag zeggen,
Terwijl we alle vrijheid hebben.
Zo afstotend de wereld kan zijn sluit ik me liever op zonder geluid,
Enkel me pen op papier, de adem die ik hoor.
Ongestoord, verlossend.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-01-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Verkruissen (Actief sinds: 08-05-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Brandend vuur’ van Verkruissen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.