Dromen
Wat laat jij me weer beleven
het geluk dat lacht me toe
ik wil het van de daken schreeuwen
maar het is beter dat ik dat niet doe
Verlangend naar het weerzien
uitkijkend naar die dag
vlinders beginnen weer te komen
omdat ik jou dan zien mag
Was het waar de kade en de weg samen kwamen
wie zal dat nog weten
toen nog een tijd van gehoorzamen
maar wat hebben ze toch allemaal uitgevreten
Verliefd zijn is geweldig
ook al is het op de verkeerde man
en je weet dat het eigenlijk niet mag
maar je bent er helemaal van in de ban
Er was een avondklok van elf
wat waren ouders toen nog streng
het ging niet allemaal van zelf
het was ook soms wel doodeng
Waarom moet het zo lopen
waarom moet het zo gaan
is er dan helemaal niemand meer
die achter geluk kan staan
Door gevoel en liefde niet meer te negeren
onderdrukken heeft dan geen zin
overkomt het bij zo velen
dat er een ander is die je bemin
Zoeken naar een fijne plek
men had eens moeten weten
niet alleen voor een goed gesprek
maar dat werd snel vergeten
Dan word je misschien nooit meer vergeten
en blijf je toch weer alleen
met pijn van verdriet
omdat deze liefde ook snel weer verdween
Alles gedaan om het te vergeten
maar wat er ook werd ondernomen
zelfs vertrokken naar verre vreemde streken
het bleven altijd toekomst dromen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-12-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Harmen (Actief sinds: 29-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dromen’ van Harmen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.