Het doldriest onbesuisde
het doldriest onbesuisde
het water strakte
onder striemende woorden
bevroor tot ijs
voor hen die ze hoorden
scherp spiegelden
sterren de waarheid
in het zwart oppervlak dat
feilloos gerechtigheid zag
waar vergeving
al in rietkragen ruiste
verwarmde zon
het doldriest onbesuisde
brak langzaam het ijs
smolt wrevel en ergernis
in rimpelloos verdwijnen zo
dat hij weer in water kon schijnen
wil melker
03/12/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-12-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het doldriest onbesuisde’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.