INLOGGEN
«»

De maan

Wanneer de maan zichtbaar op toneel verschijnt
en de rust voelbaar koerst naar de kern in mij
buigen mijn gevoelens die wentelen door mijn lijf.
Mijn gebaar is een eerbetoon in de openbaring
van een leven wat we samen hebben opgebouwd
nu dat ik de schaduwkant zie door de verduistering.

Alleen de nieuwe maan die het daglicht niet kent
maar wel de euforie van vernieuwing verzend
naar mijn brein voor een kostbaar fragment.
Het avondlicht dat de hartstocht accentueert
en de nacht verzacht die mijn droom omarmt
blijft er de molton die mijn emotie absorbeert.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-10-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Alexander
Actief sinds: 15-07-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De maan’ van Alexander zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.