ode aan

zomaar

ODE AAN RAMBO, VRIEND HIERBOVEN
ODE AAN ZIJN ZIEL EN ELK STUKJE VAN DE MIJNE
ODE AAN MIJN MOEDER EN VADER NOG EVEN
ODE AAN HETGEEN IK NOG HEB HEN NOG KAN GEVEN
EN TEVENS ODE AAN HET VERLIES VAN ELKE STUKJE VAN MIJN ZIEL DAT
ZE ZO BARBAARS MIJN ZOONTJE NIET KONDEN GEVEN


Kleine bloeiende innnerlijke dingen, jaren gespaard en gedragen , aan stukjes gesneden,
nooit werd ik zo bruut teruggesleurd in een hard en verwoestend verleden,
elke herinnering als mijn pareltjes, prachtig, glanzend en puur van kristal,
elke slag gegeven, crue, onbeschoft en crimineels als een overval

elke runesteen als een eeuwige gedachte, elk kaartje of beeldje of eenvoudig lint,
vormde een deeltje van mijn ziel onverblind,
verduisterd voor eeuwig door mensen die folteren,
door weg te nemen van elk klein ding dat nooit meer kan keren.

Het meest innerlijke, mooiste eigen, en diepst vertrouwbare ding,
waar je ooit met bloed en tranen, heel pijnlijk toch naartoe ging,
weggenomen zonder crupules of enig gevoel,
voor altijd weggerukt, heel woestig en koel.

Nog nooit heeft iemand zoveel pure rijkdom gestolen en verdorven,
als duizenden zielen die doelloos zijn bestolen en gestorven,
hard door het stelen of gevaarlijk door opzet, jaloezie op mensen met mooie verhalen,
dingen die zij nooit met liefde of vriendschap kunnen vertalen

Onwetend of vals als beesten zonder instinct,
voor hen zal ik zorgen dat zij weten welke ziel eraan is VERLINKT!


(Ook maakt het van mij een deel
slechtheid als ZIJ!!!!!!!!!!!!)

slaapwel Rambooke, Sterkte en de kracht aan mijn ouders als zie ik jullie niet vaak, HOOP voor mijn zoontje die leven moet op
een wereld met mensen als deze!!! Hou vol mijn jongen. je leert het zo wel! Ik zie je zo graag mijn prutske!!!