Ouderdom
Er zijn zoveel zonsondergangen
Zoveel boeken, zoveel steden
Er is zoveel verlangen
zo veel verleden
Er zijn zoveel plekken, panden
Polders, sloten, bomen
Ze gingen in je landen
Ze voeden nog je dromen
Er zijn zoveel mensen
Die je in de ogen zag
Over al die grenzen
Steeds weer een warme lach
De kleuren, de reuk, de smaken
De prikkels van de zinnen
Die je altijd raken
Zij zitten nog van binnen
Straks resten de witte muren
het bed daar in de hoek
een van de oude buren
brengt je nog een bezoek
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-08-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jose van Rosmalen (Actief sinds: 21-11-2014)
Informatie bij het gedicht
gedicht over ouder worden
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ouderdom’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.