Ik weet ergens op mijn levenslijn

Mathilda van Bentum-Hofker

Ik weet ergens op mijn levenslijn
zal de onzichtbare dood er zijn
zodra de schepper mij het leven gaf
stond ik al met één been in het graf
maar gelukkig de tijd daar tussen in
mocht ik doen naar eigen wil en zin
toch waren er vaak donkere dagen
die mij diep innerlijk deden vragen
wil ik wel verder in het leven gaan
of wil ik nu al ophouden te bestaan
doch mijn gedachten vind ik zo laf
en vraag beschaamd of ik leven mag.