«»
met duisternis in mijn hart
kon alleen nog maar falen
zodat ik geluk geheel vergat
‘s nachts kon ik nog wel dromen
van een straaltje zonneschijn
werd op vleugels mee genomen
mijn hart verwarmde zonder pijn
maar ‘s morgen bij het ontwaken
stond ik weer in het felle licht
zinloos leken mijn voorgenomen taken
waar mijn gedachten op was gericht
steeds opnieuw en overnieuw beginnen
zo gemakkelijk wijd en zijd omschreven
zijn de vele wetten en levens zinnen
maar het hart moet het kunnen geven.
Ik ging door diepe dalen
Ik ging door diepe dalenmet duisternis in mijn hart
kon alleen nog maar falen
zodat ik geluk geheel vergat
‘s nachts kon ik nog wel dromen
van een straaltje zonneschijn
werd op vleugels mee genomen
mijn hart verwarmde zonder pijn
maar ‘s morgen bij het ontwaken
stond ik weer in het felle licht
zinloos leken mijn voorgenomen taken
waar mijn gedachten op was gericht
steeds opnieuw en overnieuw beginnen
zo gemakkelijk wijd en zijd omschreven
zijn de vele wetten en levens zinnen
maar het hart moet het kunnen geven.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-08-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Mathilda van Bentum-HofkerActief sinds: 27-05-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik ging door diepe dalen’ van Mathilda van Bentum-Hofker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]