Nog vol uniciteit
nog vol uniciteit
ik herkende de kleuren
van stenen die
jij legde op mijn pad
vaak bijzondere vormen
waarvan sommige
verborgen in het hoge gras
voelde hoe wind jouw
woorden langs mij waaide
lieflijk als een spelend kind
je zinnen bloeiden
diep van binnen schoonheid
in hun kwetsbaar zijn
je lach ontdekte ik pas
toen ik voor het eerst
jouw kleine gezichtsfoto zag
eindelijk in openheid
maar nog vol uniciteit
spring jij er nu al helemaal uit
wil melker
25/07/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog vol uniciteit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.