De troon zonder kritiek

wil melker

ik zag zijn gezicht
voelde en wist
deze man heeft te lang
in de hemel gewoond

op de troon
zonder kritiek
met een air als god
genas hij geestelijk ziek

zijn stem droeg woorden
die van samen niets hoorden
duldde geen weerspraak
in hun onfeilbaar geluid

zelfs het volume doceerde
de rust van het weten
alleen ik ben deskundig
en maak je weer beter

geen wens en eigen verhaal
afscheid en vredige dood
werden haar zo ontnomen
restte de sprong verlossing uit nood

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De troon zonder kritiek’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.