INLOGGEN
«»

De gouden koets reed

ringen vulden het beeld
handen verstonden
een gouden koets reed
wat God had verbonden

ze juichten geluk
voor zichzelf het meest
het zijn figuranten
dus niet op het feest

de wereld kon zien
hoe de prins wakker kuste
wat niet werd geweten
en voorlopig moet rusten

ze dansten de toekomst
zij en gemaal van geen kwaad
het paleis was lang open
de muziek en bewaking paraat

rond het plein lopen moeders
de handen ineen
ze roepen hun kinderen
er komt er nooit een

want de straten zijn leeg
de mannen verdwenen
de lentezon hier heeft
voor hen nooit geschenen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De gouden koets reed’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.