Zon en water golfden
ik brak
de spiegel
van het water
met een eerste stap
zon en wolken golfden
toen ik verder trad
en mijn houvast verloor
na altijd vaste grond
ik zakte weg in
zuigend slijk de koude greep
krampachtig naar mijn lijf
het was gedaan met mij
de golven rolden terug
de kring sloot zonder lucht
de spiegel scheen haar volle maan
niemand die mij meer zag staan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zon en water golfden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.