INLOGGEN
«»

Wolkte licht

ze verschoot
wolkte licht
haar donkere ogen

golfde brekend
door een zee
vol emoties

strandde op
basalte hardheid
van mannelijke trots

onbespreekbaar
in traditie buigt
hij nooit de harde kop

maar in het zwijgen
speelt zij zijn muziek
neigt als hij verkiest

windt hem weerloos
om haar zachte vingers
tot hij doet wat zij gebiedt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wolkte licht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.