Is er weer magie

wil melker

waar is de chemie
de binding met het linnen
voel het diep van binnen
maar er komt niets uit

naar penselen taal ik niet
de messen heb ik opgegeven
het enige wat lukt
is dat ik de verf spuit

verdund met tranen
banen lange slierten
zich een weg omlaag
nog dieper in de put

ik schud het doek om
meer houvast in horizon
te krijgen de echte kleuren
zullen altijd boven drijven

dan is er weer magie
als zacht de stromen mengen
chaos eindelijk door harmonie
zijn kille greep verliest