INLOGGEN
«»

Uitzicht met stilte

lichtvoetig
trippel je
de heuvel af
voeten zijn
onzichtbaar in
het hoge gras

je opent hekjes
die spontaan
weer vallen
in passeren
koeien kunnen
dat nooit leren

jouw rood
laat groen
nog malser lijken
we rusten op
een uitzicht met
stilte in begrijpen

jij was weer
de berg opgegaan
ik ben je nagekomen
zag je ogen spiegelen
vol dromen en
heb je hand gepakt

samen zijn
we afgedaald het
rotsig steen voorbij
de heuvel afgegaan
daar voelde jij
je eindelijk weer vrij

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uitzicht met stilte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.