Lonkend naakt
heb de maan gezien
koud stralend
en vorst bepalend
voelde de elfenkring
hun zingen trok mij
er bijna midden in
zag de fakkels
net op tijd in hun
voorwereldse bewegen
lonkend naakt
kwamen de druïden
langzaam weer tot leven
zag de bosrand
in verdwijnen voelde
hun warmte in verschijnen
maar de maan scheen
vorstig koud jij bent en blijft
toch mijn magie in alle tijden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lonkend naakt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.