Beelden die verdwalen
een woord
gehoord in beelden
die verdwalen
een kreet om moeizaam
te vertalen naar de
stem die schreeuwt
de uitgestoken hand
die voelde wat
stilte echt bedoelde
ik ben verdwaald
jij op nieuwe stoelen
koud de open haard
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Beelden die verdwalen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.