INLOGGEN
«»

Zijn mozaïek

ieder legt
zijn mozaïek
de steentjes
heb je meegekregen
patronen echter niet

we voegen ze
met groeien laten
kleuren bloeien in
geluk en harmonie tot
de steentjes breken

wij het geëigende patoon
vergeten niet kunnen
volgen onder kritiek worden
bedolven door af te wijken
van wat gangbaar is

ja ook jij wist
weet dat jouw patroon
het eigen ik vergeet want in
de heersende gelijkvormigheid
kon jij niet eens jezelf kwijt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 22-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zijn mozaïek’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.