Wenkte met je wimpers
zag je buiten staan
een open blik
ik stapte in je ogen
jij kwam zo dichtbij
wenkte met je wimpers
mijn werkelijkheid voorbij
een wenkbrauw opgetrokken
wist me losgetrokken
verloren uit realiteit
danste zon en regenbogen
langs de lijnen van
jouw parelwitte lach
nog heb ik niet
je hand gevraagd mijn
ring knelt iets te vaak
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wenkte met je wimpers’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.